Φθορίωση Δοντιών

Με τον όρο φθορίωση δοντιών εννοούμε την τοπική εφαρμογή σκευασμάτων που περιέχουν φθόριο από τον οδοντίατρο, που στόχο έχει να εκμεταλλευτεί τις αντιτερηδονικές ιδιότητες του φθορίου.

Βεβαίως υπάρχουν και άλλα σκευάσματα που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι ασθενείς όπως τα δισκία φθορίου, πάντοτε σε συνεργασία με τον οδοντίατρό τους. Φθόριο περιέχει και το νερό (επιθυμητή ποσότητα φθορίου στο νερό είναι 0,8-1ppm μια και αυτή είναι η ιδανική συγκέντρωση φθορίου για να εκδηλώσει τις αντιτερηδονικές του ιδιότητες).

Διαδικασία φθορίωσης δοντιών

Αρχικά γίνεται ένας επιμελημένος καθαρισμός και στίλβωση (γυάλισμα) των δοντιών. Παλαιότερα για την στίλβωση χρησιμοποιούσαν και ειδικό αποτριπτικό φύραμα αλλά τελευταίες έρευνες απέδειξαν ότι στην περίπτωση που ακολουθεί φθορίωση μάλλον περισσότερο κακό παρά καλό κάνει. Μετά πλένονται τα δόντια καλά με νερό βρύσης και στη συνέχεια στεγνώνονται με την βοήθεια της αεροσύριγγας (το μηχάνημα στην οδοντιατρική έδρα που ρίχνει αέρα υπό πίεση). Η συνέχεια της διαδικασίας εξαρτάται από το είδος του σκευάσματος που θα χρησιμοποιήσει ο οδοντίατρος. Στην περίπτωση διαλυμάτων NaF ο οδοντίατρος θα απομονώσει τα δόντια με βαμβάκι και μετά θα επαλείψει τα δόντια με το συγκεκριμένο διάλυμα για 3-4 λεπτά. Εάν χρησιμοποιήσει ζελατινώδη σκευάσματα φθορίου τότε μετά το στέγνωμα των δοντιών θα βάλει το υλικό σε πλαστικό δισκάριο (σαν μκρό μασελάκι) και θα το τοποθετήσει στο στόμα για 3-4 λεπτά. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας συνιστάται η αποφυγή λήψης τροφής ή υγρών καθώς και το πλύσιμο του στόματος για 1-2 ώρες.

Πότε και ποιοι πρέπει να κάνουν φθορίωση δοντιών

Τα παιδιά είναι η πρώτη και σημαντικότερη ομάδα που πρέπει να κάνει φθορίωση. Η αγωγή αυτή πρέπει να ξεκινά στα τρία χρόνια και ή να γίνεται μια φορά το χρόνο ή στο 3^ο, 7^ο και 10^ο έτος της ηλικίας του παιδιού ώστε να συμπίπτει με την ανατολή των διαφόρων δοντιών. Μπορούμε να κάνουμε φθορίωση σε κάθε άτομο μετά από τον καθαρισμό (θεραπεία ουλίτιδας) των δοντιών αλλά επιβάλλεται σε άτομα ευαίσθητα στην τερηδόνα, σε περιπτώσεις ξηροστομίας και γενικότερα σε άτομα που για κάποιους λόγους δεν μπορούν να τηρήσουν καλή στοματική υγιεινή.